มะเร็งสู้ได้ | มะเร็งเต้านม เริ่มต้นที่ความเชื่อมั่น เรื่องราวของ คุณสุนันทา นิยมศิลป์
05-Oct-2018 อ่าน : 2320 คน
มะเร็งสู้ได้ | เริ่มต้นที่ความเชื่อมั่น
คุณสุนันทา นิยมศิลป์ ปัจจุบันนี้มีอายุ 82 ปี เป็นผู้พิพากษาสมทบ ศาลเด็กและเยาวชน จังหวัดเพชรบูรณ์ เริ่มต้นเรียนปริญญาเอกเมื่ออายุใกล้ 70 พร้อม ๆ กับที่รู้ว่าเป็นมะเร็งเต้านม ต้องอ่านตำราทำวิทยานิพนธ์บนเตียงคนไข้ จบในที่สุดจบปริญญาเอก 2 ใบ ในวัยใกล้ 80 ปี !
คุณสุนันทา นิยมศิลป์ ได้เล่าถึงช่วงชีวิตที่เป็นมะเร็ง การรักษารวมถึงวิธีดูแลตนเองไว้ดังนี้
เมื่อทราบจากหมอว่าเป็นมะเร็ง ฉันก็ไม่ได้มีความวิตกกังวลแต่อย่างใด ถือเป็นโชคดีของการใส่ใจดูแลตนเอง ทำให้ตรวจพบเร็ว ฉันยังเป็นมะเร็งเต้านมระยะแรก มะเร็งยังไม่กระจายไปต่อมน้ำเหลือง หมอถามก่อนเข้าห้องผ่าตัดว่า “คุณจะผ่าตัดเต้านมออกให้หมดหรือไม่” ฉันตอบตกลงทันที ไม่กังวลเกี่ยวกับการผ่าตัด เพราะเคยผ่าตัดทั้งใหญ่เล็กมาแล้วถึง 9 ครั้ง ครั้งนี้ก็แค่ครั้งที่ 10
หลังการผ่าตัด ฉันตัดสินใจไม่รับเคมีบำบัดหรือฉายรังสี เนื่องจากอายุมาก และมีโรคประจำตัวหลายอย่าง ใช้เวลา 9 วัน ในการรักษาตัวในโรงพยาบาล ขณะนั้นเรียนปริญญาเอกยังไม่จบ สามีผู้รู้ใจกลัวเหงา เลยหอบตำรามาให้ที่โรงพยาบาล เพราะโดยปกติเป็นคนชอบเรียนมาก มีความสุขจากการได้อ่านหนังสือ จึงได้อ่านตำราต่าง ๆ เตรียมงานวิจัยบนเตียงคนไข้ขณะพักรักษาตัว ตั้งแต่รู้ว่าตนเองเป็นมะเร็งฉันไม่เคยยอมแพ้ ปฏิบัติตามหมอแนะนำทุกอย่าง และเริ่มจัดระเบียบพฤติกรรมต่าง ๆ ใหม่หมด
นอกจากอ่านตำราเรียน ฉันได้หาหนังสือเกี่ยวกับมะเร็งมาอ่านเพื่อหาแนวทางที่ถูกต้องในการปฏิบัติตน มีความเชื่อมั่นเสมอว่ามะเร็งสู้ได้ รอดได้ โดยเริ่มปฏิบัติตามขั้นตอนดังนี้
1) พบหมอตามนัดและรับประทานยาตามหมอสั่งอย่างเคร่งครัด ก่อนใช้ยาต้องอ่านฉลากยาอย่างละเอียด เพื่อทราบถึงผลของยาทั้งดีและไม่มี จะได้ป้องกันการแพ้ยา ฝึกดูผลเลือดให้เป็น และเก็บผลไว้ทุกครั้งเพื่อเปรียบเทียบกับคราวต่อไป
2) ทุกปีต้องตรวจใหญ่ 1 ครั้ง ตรวจหลายอย่างตามหมอสั่ง ถ้ามีสิ่งแปลกปลอมจะได้แก้ไขทัน และอย่าลืมตรวจ DNA เพื่อจะได้รู้ว่าเราใช้ยาได้ผล และบ่งบอกว่าอะไรที่คนอื่นทำได้แต่เราทำไม่ได้
3) ปรับสภาพจิตใจให้สบายอย่าวิตกกังวล ต้องเข้าใจว่ามะเร็งสู้ได้ รอดได้ มีสิ่งใดที่ทำให้จิตสงบ ใจสบาย ควรทำ อะไรทำแล้วไม่สบายใจ ควรเลี่ยง ตัวฉันเอง รู้สึกว่าใช้หลักเมตตาธรรมช่วยคนอื่น ทำให้ฉันมีความสุข ฉันจึงทำกิจกรรมเหล่านี้ตลอด เช่น การเข้าไปเป็นผู้พิพากษาสมทบ ศาลคดีเด็กและเยาวชน ก็เพราะต้องการช่วยเหลือและให้โอกาสพวกเขา
4) ปรับอาหารการกินให้เหมาะสม หมอที่รักษามักจะพูดเสมอว่ามะเร็งชอบคนอ้วน ตัวดิฉันอ้วนขึ้นทุกวัน จึงจำเป็นต้องลดน้ำหนักซึ่งก็ไม่ยากอะไร โดยเริ่มรับประทานข้าวกล้องมื้อละ 1 ทัพพี , ผักนึ่งใส่ซี่อิ้วขาว และตามด้วยกล้วยน้ำว้า 1 ลูก ก็สามารถลดน้ำหนักได้วันละ 1 ขีด
5) หมั่นศึกษาหาความรู้เพื่อดูแลตนเอง ฉันเป็นคนศึกษาเรื่องยาต่าง ๆ มาก โดยดูการรับรองจากสถาบันที่น่าเชื่อถือ วันหนึ่งได้อ่านหนังสือ 100 เรื่องจริงผู้พิชิตโรคมะเร็ง และ อีก 2-3 เล่ม ทำให้ฉันศรัทธาต่อสมุนไพรจีน เพื่อได้ตัดสินใจรับประทานคู่กับการรักษาของโรงพยาบาล ผลการตรวจเลือดปกติ ฉันต้องขอบคุณผู้คิดค้นสมุนไพรจีนตำรับนี้ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษย์อย่างอเนกอนันต์ และต้องขอบคุณที่ทำให้ฉันไม่รู้จักอาการของโรคมะเร็งว่าเป็นอย่างไร ทำให้ฉันเกิดความมั่นใจว่า ฉันต้องชนะในสิ่งที่กำลังแข่งขันอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ ฉันแนะนำว่าผู้ป่วยควรดำเนินชีวิตให้เป็นปกติ ตัดความวิตกกังวล หรือคิดแต่ว่าต้องตายแน่ อย่าสนใจว่าเราเป็นมะเร็งขั้นไหน เพราะนั่นทำให้เครียด ต้องพบหมอตามนัดหมาย รับประทานยาตามหมอสั่ง หากิจกรรมสร้างความสุขให้ตนเอง สำหรับฉันมีความสุขกับการศึกษา ช่วงที่รักษามะเร็ง เป็นช่วงที่ค่อนข้างจะเรียนหนัก ต้องค้นคว้าเอกสารในการทำวิจัยอย่างมาก และค้นหลายแห่ง แต่เนื่องจาก มีสุขกับการอ่านจึงไม่เครียด บางวันอยู่ในห้องสมุดตลอดวัน ก็ต้องเตรียมตัวไปให้พร้อม ในกระเป๋าจะมียาโรงพยาบาล ยาจีน น้ำเปล่า อาหารกล่อง เมื่อถึงกำหนดก็นำขึ้นมารับประทานอย่างตรงเวลา
ทุกวันนี้ คุณสุนันทา นิยมศิลป์ ใช้ชีวิตวัยเกษียณได้อย่างเป็นปกติและมีความสุข ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ ยังหมั่นตรวจสุขภาพเป็นประจำ และทำกิจกรรมอันเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นเสมอ
ขอขอบคุณสุนันทา นิยมศิลป์ ที่ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ดี ๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้เป็นมะเร็งท่านอื่นต่อไป
มะเร็งสู้ได้! รอดได้ เริ่มต้นที่ความเชื่อมั่น มีจิตใจที่เข็มแข็งพร้อมสู้ วัยไหนก็ทำได้
